ธิโบต์ที่ 5 เคานต์แห่งบลัวส์
อาแดลแห่งช็องปาญ
อีซาแบล
มารี
สตีเฟนที่ 1 แห่งซ็องแซร์
กีโยมมือขาว
แอนเญ็ส
มาร์เกอรีต
มาทิลเดอธิโบต์ผู้ยิ่งใหญ่ (ฝรั่งเศส: Thibaut de Blois, Thibaut IV le Grandcode: fr is deprecated [1]) เป็นเคานต์แห่งบลัวส์และชาร์ตร์สในชื่อธิโบต์ที่ 4 ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1102 และเป็นเคานต์แห่งช็องปาญและบรีในชื่อธิโบต์ที่ 2 ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1125เขามีโอแซร์, มาลินญี, แอร์วี, ทรัวส์ และชาโตวีแลงเป็นที่ดินตามศักดินาที่ได้มาจากอูเดส์ที่ 2 ดยุคแห่งบูร์กอญ เขาเป็นบุตรชายของสตีเฟนที่ 2 เคานต์แห่งบลัวส์ กับอาแดลแห่งนอร์ม็องดี และเป็นพี่ชายของพระเจ้าสตีเฟนแห่งอังกฤษ แม้จะเป็นบุตรชายคนที่สอง แต่ธิโบต์ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งที่เหนือกว่ากีโยม พี่ชาย นักประวัติศาสตร์หลายคนวาดภาพว่ากีโยมมีความปกพร่องทางจิต แต่ยังพิสูจน์ไม่ได้ว่าจริงหรือไม่ ทว่าที่รู้กันคือมารดาของเขามองว่าเขาต่อต้านการถูกควบคุมอย่างหัวแข็งและไม่เหมาะกับตำแหน่งหน้าที่การเป็นเคานต์ แต่ธิโบต์ไม่มีปัญหาในข้อนั้นธิโบต์ติดตามมารดาเดินทางไปทั่วอาณาจักรเป็นร้อยๆ ครั้ง และหลังเธอเกษียณตัวไปอยู่ที่มาร์ซินญีในปี ค.ศ. 1125 เขาบริหารดูแลทรัพย์สมบัติของครอบครัวด้วยทักษะอันดีเยี่ยม อาแดลเสียชีวิตในคอนแวนต์ที่เธอรักในปี ค.ศ. 1136 ปีหลังจากที่สตีเฟน บุตรชายของเธอได้รับการสวมมงกุฎเป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษ[2]พระเจ้าหลุยส์ที่ 7 แห่งฝรั่งเศสเข้ามาพัวพันในสงครามกับธิโบต์จากการอนุญาตให้ราอูลที่ 1 เคานต์แห่งแวร์ม็องดัวส์ ทิ้งเอลีโอนอร์ ภรรยาของตนซึ่งเป็นพี่น้องหญิงของธิโบต์ไปแต่งงานกับเปโตรนิยาแห่งอากีแตน น้องสาวของพระราชินีแห่งฝรั่งเศส สงครามที่ดำเนินอยู่สองปี (ค.ศ. 1142–1144) มีเหตุการณ์สำคัญคือการเข้ายึดช็องปาญของกองทัพหลวงและการยึดครองวิทรี-เลอ-ฟร็องซัวส์ ที่ผู้คนมากมายตายในการตั้งใจเผาโบสถ์ของพระเจ้าหลุยส์ในปี ค.ศ. 1123 เขาแต่งงานกับมาทิลเดอแห่งคารินเธีย บุตรสาวของเอ็งเกลแบต์ ดยุคแห่งคารินเธีย[3]ทั้งคู่มีบุตรด้วยกัน คือธิโบต์มีบุตรชายนอกสมรสหนึ่งคน